Wat een drukte aan tafel. Ik keek om me heen en haalde mijn schouders op. Mijn maag begon te knorren. Shin schoot in de lach. "Is dat jouw bijdrage aan de bandrepetitie van vandaag? Beetje laat hè!" zei hij plagerig. "Hurusai." zei ik en ik legde mijn hoofd op tafel. "Ik heb gewoon honger." Alsof ze het gehoord hadden kwamen Tsumugi, Nanaka en Sakura net binnen met dampende pannen en schalen. Hikari keek bezorgd naar de deur. "Komt wel goed." zei ik geruststellend. Hikari knikte, weinig overtuigend. Ineens kreeg ik het rare gevoel aangekeken te worden. Ik keek de tafel rond en zag Kaito naar me kijken. Ik ving zijn blik en stak vragend mijn handen op. Kaito lachte en ging weer verder met het gesprek dat hij met Luka voerde. Verbaasd keek ik naar Luka's achterhoofd. Waarom keek hij naar me? Wat is dat sowieso met hem? Eerst knalde ie tegen me op in de gang, toen dat gedoe na de repetitie, dat ie zomaar naar m'n kamer kwam... Terwijl ik in gedachten verzonken was was mijn blik afgedwaald naar Ikuto, die nu vragend zijn handen opstak, precies zoals ik dat een paar seconden eerder naar Kaito had gedaan. Ik schudde mijn hoofd en trok mijn blik terug. Shin keek me veelbetekenend aan. "Ne, Yami-chan. Heb je soms een zwak voor blauwharige jongens?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten