Mitsuki

Takuto duwde nogal overdondert Mitsuki weg. Hij wist niet wat hij moest doen. Vond hij haar nou wel of niet leuk? Mitsuki K pakte haar koffers vast en stapte de villa binnen. Ze leek helemaal niet van haar stuk gebracht door het duwtje.
Juliet sloeg een arm om me heen en zette me op haar bed neer. 'Ik kom zo terug' zei ze zachtjes. Ze liep haastig de kamer uit. Ik keek als een zombie voor me uit. Nu waren mijn kansen over, als ik die zelfs al had gehad. Ik zuchtte en liet me achterover op het bed vallen. Zo voelde het dus om een gebroken hart te hebben. Ik hoorde de deur weer opengaan en Juliet was terug. Ze had een glas water in haar hand. 'Hier, drink maar op' zei ze en ze stak het glas naar me uit. Ik ging weer rechtovereind zitten en pakte het glas aan. Stilletjes dronk ik het op. Juliet ging naast me zitten en zei ook niets, ze keek alleen maar naar me. 'Het gaat om Takuto hè?' vroeg ze ineens. Ik verslikte me in het water en begon te kuchen. Met een rood hoofd keek ik de andere kant op. 'Je hoeft het niet te vertellen, maar je gezicht spreekt boekdelen' zei Juliet. 'Jij vind hem leuk, dat is gewoon te zien aan je blik als hij binnenkomt, je bent bijna altijd vrolijk bij hem in de buurt. Wat heeft hij gedaan?' ging Juliet verder. Mijn hoofd werd nog roder en ik zei nogsteeds niets.