Ik was nogsteeds aan het schreeuwen, vloeken en aan het hinken toen Shouta met Sawako aankwam fietsen. Ze hadden allebei een ijsje vast en keken mij raar aan. 'Nanni, Mitsuki-san?' vroeg Shouta die van zijn fiets afstapte. 'Takuto no baka' riep ik boos. Ik gaf hem er gewoon de schuld van. Maar was het wel zijn schuld? Geez, ik zat helemaal met mezelf in de knoop. Sawako keek maar toe. Ik liet mezelf op de grond vallen. Shouta gooide zijn fiets op de grond en liep snel naar me toe. Hij hurkte naast me neer en streek mijn pony uit mijn gezicht. 'Het komt goed, dat weet ik zeker' zei hij aardig. Mijn wangen werden rood en ik probeerde te glimlachen, maar dat lukte niet en ik werd weer bozer. 'Hoe kan jij dat nou weer weten, je weet niet eens wat er aan de hand is!' Ik moest hier weg, het werd me even allemaal te veel. Het werd zwart voor mijn ogen en ik klapte met mijn hoofd tegen de grond.
-Yay, Drama-queen is in the house-
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten