Hikari

Mistuki keek nadenkend voor zich uit. "Dare...te?" vraag ik verbaasd. "Shin'ichi-kun natuurlijk! Ze zitten de hele tijd samen te lachen... Ik heb haar nog nooit zo met iemand gezien." "Eh? Shin?" Mitsuki schoot in de lach. "Zijn ze niet gewoon goede vrienden?" Ik kneep mijn ogen tot spleetjes. "Dat zegt niets, dat zijn jij en Takuto-kun ook." flap ik eruit. Meteen schrik ik van mijn eigen uitspraak. Mitsuki's gezicht betrekt. "Ah! Hidoi desu! Gomennasai!" Mitsuki lacht weer. "Maakt niet uit. Maar wat als ze verliefd is, waarom voel jij je daar dan rot over." Ik sla mijn ogen neer. "Ik weet het niet. Ik zou ook blij moeten zijn, maar het is gewoon... Nee-chan en ik zijn altijd samen geweest. We zijn samen geboren. Nee-chan heeft nog nooit vrienden gehad, laat staan dat ze verliefd was, ik had wel vrienden, maar niemand was ooit belangrijker voor me dan Nee-chan. Demo... Als nee-chan verliefd is... Dan heeft ze mij niet meer nodig en op de een of andere manier... Voelt dat zo eenzaam."