Hikari

Lys staarde afwezig voor zich uit, terwijl Rosette nieuwsgierig over de de krant gluurde. "Ne, Rosette." begon ik voorzichtig. "Zo te zien gaat er niks gebeuren. Mo, kaeru?" Rosette keek me woest aan. "Nani atena yo?! Hoe kun je dat nou zeggen? Hoe weet je nou of er nog iets gaat gebeuren, we zitten hier net, misschien zoent die wannabe Mitsuki Takuto wel op het moment dat wij net weg zijn!" "Rosette, ssh!" zei Lys angstig, maar Rosette schreeuwde gewoon verder. "Het mag jullie misschien niets uitmaken, maar ik sta niet toe dat dat kind Mitsuki's Takuto afpakt, zo zouden jullie ook moeten denken! Wat zijn jullie nou voor vriendinnen! Takuto is van ónze Mitsuki! Niet van díe Mitsuki!" Zonder erbij na te denken stak ze haar vingen priemend in de richting van het meisje dat nu verbaasd naar ons zat te kijken. Ik sloeg vol schaamte mijn handen voor mijn gezicht. Uit mijn ooghoek zag ik nog net dat Takuto woedend onze kant op keek.