Yuuji

Ik keek nog één keer op mijn routeplanner, en vervolgens naar de gigantische villa voor mijn neus. Dit zou het moeten zijn. Mooi huis. Met een grote grijns liep ik naar de voordeur en belde aan. En klonk wat geroezemoes aan de andere kant, tot een mooi meisje met een dikke bos bruine krullen de deur opendeed. Ik keek de gang in. Er stond een groepje mensen naar me te kijken. "Is het hier altijd zo druk?" vroeg ik opgewekt. Het meisje haalde haar schouders op. "Vaak wel." Een meisje met lang blauw haar kwam naast het andere meisje staan en bekeek me vluchtig. "Ah, jij bent vast Mochizuki Yuuji-san!" Ik slikte even. Die stem... Was het wel een meisje? "Dat klopt!" zei ik met een buiging. "En jullie?" Het mooie krullenmeisje liet me binnen en deed de deur dicht. "Ik ben Fujisaki Nagihiko." zei het blauwharige persoon. Ik beet op mijn lip. Het was dus een jongen. "Kiriya Miyako." zei de krullenbol, terwijl ze op zichzelf wees. "Akiyama Mio desu." zei een meisje met lang zwart haar. "Jiro~" zei een jongen met een haarband. Dat liet alleen nog het meisje met het korte haar in de kapotte kleding over. "Kuroyuki Himeno." zei ze onverschillig. Ik knikte. "Yoroshiku!" Mio wierp een blik op de versleten rugzak die ik over één schouder droeg. "Is dat al je bagage?" vroeg ze verrast. Ik knikte. "Ik heb niet zoveel spullen. Misschien moet ik nog wat kleren bijkopen." "Je kan ook wel wat van mij lenen. Als Shin niet alles inpikt ten minste." Een magere jongen met kort blond stekeltjeshaar kwam de hoek om lopen. Ik grijnsde breed. "Nobu! Lang niet gezien man!" Ik liep op Nobu af, en omhelsde hem, tot verbazing van de meiden achter me. Nobu lachte. "Nog altijd even klef?" Ik blies een pluk haar omhoog. "Echte mannen zijn niet bang voor een knuffel." De meisjes giechelden. Nobu sloeg me zachtjes op mijn schouder. "Goed je te zien, Yuu."