Tevreden keek ik naar mijn wentelteefje. Ik had er namelijk ook besteld. Ik nam een hap en bloosde. "Oishii" (Geen idee of het goed is gespeld). Ik speurde door het café en zag Makoto nergens. Hij was vandaag vast ook voor een deel kok, aangezien Ric pas in de middag kon. Karen kwam weer terug naar onze tafel lopen. "Omdat je een week vrij hebt zeg ik het maar zo, over anderhalve week hebben we Maid-Megane dag" zei ze. "Maid-Megane?!" herhaalde ik verbaasd. "Ja, je weet wel, je draagt een maid outfit, die ik nu aan het maken ben en een bril. Die kun je wel lenen van mij" zei ze. Karen glimlachte en liep weg. Haar grote staarten zwiepte achter haar aan. Ringo keek me gretig aan. "Maid-Megano, klinkt interassant, dan komen we zeker langs desu no!" zei ze met een redelijke evil blik in haar ogen. Yamiko leek Ringo te begrijpen. Ze immiteerde mijn stem "Okaerinasai, gosujin-sama" (Ook niet weten of het goed is) Mijn wangen werden nog roder. Ik keek naar Mio, die keek strak uit het raam.
Toen we klaar waren met eten gingen we weer terug naar de limo. We hadden niet hoeven betalen omdat Karen ons zo schattig had gevonden. Vreemde vrouw. We gingen weer op dezelfde plekken zitten en de chauffeur reed ons terug naar de villa. Ineens, heel toevallig, totaal onverwachts remde de chauffeur hard. Mio wist nog net te blijven zitten, ik viel languit over haar benen heen. Ringo was op de grond gevallen en Yamiko zat erbij alsof er niets was gebeurd. Voorzichtig ging ik recht zitten en keek ik naar Mio. Ze was knalrood en keek me erg geschrokken aan. Toen ineens draaide ze haar gezicht met een ruk om. He? Waar had die last van?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten