Yamiko

Miyako keek chagrijnig voor zich uit. "Takuto haalt het bloed onder mijn nagels vandaan!" riep ze geïrriteerd. Hikari keek haar verbaasd aan. "Takuto-kun?" riep ze geschokt. Miyako knikte. "Hij doet zo jaloers..." Ik trok plagerig een wenkbrauw op. "Dat is toch juist een goed teken?" Miyako schudde wild haar hoofd. "Ik wil nog wel met andere jongens kunnen praten!" Ik knikte begrijpend. Hikari wees met haar duim op de deur. "Wil je nog terug naar binnen?" Miyako schudde haar hoofd. Ik glimlachte. Ik had zelf ook weinig zin om naar binnen te gaan en van iedereen bezorgde blikken en vragen over de ontvoering te krijgen. "Zullen we uit eten gaan!" stelde ik voor. Miyako's ogen lichtten op. "Uit eten? Als ontbijt?" Ik haalde mijn schouders op. "Waarom niet? Gaan we gewoon ergens pannekoeken eten ofzo. Er zitten genoeg van dat soort restaurantjes in de stad. Miyako dacht even na. "Dat is eigenlijk best een goed idee... Met z'n drieën?" "Eto..." piepte Hikari. "Ik denk dat ik maar gewoon hier eet..." Miyako keek haar verrast aan. "Waarom?" Ineens herinnerde ik me waar we het over hadden voordat we Miyako tegenkwamen. "Laat haar maar." zei ik onverschillig. "Ze wil nog even douchen met Shin als ik weg ben." Hikari werd knalrood. "WAT?!" riep Miyako geschokt. "Kari-chan... Dat had ik nooit achter jouw gezocht!" Hikari zwaaide paniekerig met haar handen voor haar gezicht. "Eto... Sono... Sono koto nai yo!" Ik kneep mijn ogen tot spleetjes. "Ik vermoord hem. Die vieze smerige perverse..." "Vies, smerig en pervers? Over wie zou dat nou gaan?" klonk een opgewekte stem. Ik draaide me met een ruk om. "Ohayo gozaimasu, Shinichi-kun!" zei Hikari poeslief. "Ohayo." zei Shin, en hij legde zijn hand op Hikari's hoofd. Hikari bloosde. Ik stootte Miyako aan. "Zie jij het ook?" fluisterde ik achter mijn hand. "Oooh ja." zei Miyako ernstig. "Heeel duidelijk."