dinsdag 7 september 2010

Hikari

Ademloos keek ik hoe Ozaki-sensei zich over het lichaam van Onee-chan boog. Hij legde zijn duim op haar pols en glimlachte zwakjes. "In ieder geval leeft ze nog." zei hij luchtig. Hij trok een oog open en scheen er met een lampje in. "Kan iemand een fles water halen?" Muroi-san, die met Ozaki-sensei was meegekomen knikte en liep richting de villa. "Ze is uitgedroogd." zei Ozaki gewichtig. "Uitgedroogd en ondervoed. Blijkbaar heeft de ontvoerder haar niet onderhouden. Ze is nu verzwakt door gebrek aan vocht, en in mindere mate, gebrek aan voedingsstoffen, maar als ze wat eet en drinkt zou ze in orde moeten zijn." Ik slaakte een zucht van opwinding. "Arigatou, sensei." prevelde ik. Ozaki-sensei knikte en boog zich over de striemen op onee-chan's enkels. "Dit moet ontsmet worden." zei hij streng. "Dat kan lelijk gaan ontsteken. Daar heb ik nu de spullen niet voor bij me, maar dat doen we zo als we weer in de villa zijn. Als het goed is zal ze zich al beter voelen na iets gedronken te hebben." Ik knikte. Shin pakte mijn hand en kneep er zachtjes in. "Yokatta ne?" Ik voelde dat ik bloosde en knikte. Shin sloeg zijn ogen neer. "Sorry dat ik je liet schrikken." Ik schudde mijn hoofd. "Je hebt onee-chan gered, hoe kan ik nou boos op je zijn?" "Dat is overdreven." lachte Shin. "Alleen was het me niet gelukt." Dat was waar. Ik keek om me heen. Alle mensen hier hadden met gevaar voor eigen leven gevochten voor onee-chan. Ik kreeg er een warm gevoel van. "Je zou nog eerder Kurosaki en Izaya moeten bedanken." zei Shin daarna. "Zij waren het grote brein achter alles." Kurosaki die in de buurt stond draaide zich om. "Maar het was jouw idee van de aansteker." zei hij serieus. Izaya lachte. "Ja, alleen een idioot als Shin zou daarop gekomen zijn." Shin glunderde. "Is dat een compliment of een belediging." Izaya gaf hem een knipoog. "Wat jij wil dat het is."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten