vrijdag 10 september 2010

Hikari

Toen ik wakker werd was het bed van Onee-chan leeg. Paniekerig vloog ik overeind. Was het een droom geweest dat ze terug was gekomen? Ik snakte naar adem. Op dat moment klonk er een bekende stem uit de badkamer. "Oi Hikari! Heb jij mijn shampoo gebruikt?" Ik slaakte een zucht van opluchting. Het was echt, onee-chan was terug. Meteen schoot ik in de lach. "Nee, dat was Shin!" riep ik onschuldig. Even viel er een stilte. "Shin?" herhaalde onee-chan verbaasd. "Lang verhaal." mompelde ik snel, terwijl ik naar de kast liep om me aan te kleden. Even later kwam onee-chan in een handdoekje de badkamer uit. (fanservice, anyone? 8D) "Mooh, Hikari, ga je me nog uitleggen wat Shin in onze badkamer deed?" Ik giechelde nerveus. Wat zou onee-chan nu denken? Eigenlijk was het best grappig. Ik besloot mee te spelen en sloeg mijn ogen neer. Ik slikte even bij het zien van onee-chan's enkels. Toen keek ik haar aan met een lief lachje. "Er is niks gebeurd hoor!" zei ik schijnheilig, terwijl ik een lichtgroen rokje uit de kast trok. "Hoe bedoel je er is niks gebeurd?" vroeg onee-chan verhit. Ik haalde mijn schouders op. "Nou gewoon. Er is niks gebeurd." Ik pakte er een wik hemdje bij en legde het op mijn bed. "Nani sore?" vroeg onee-chan. "Hij heeft toch niet in mijn bed geslapen hè?" "Nee hoor." prevelde ik terwijl ik de knoopjes van mijn pyjama losmaakte. "In het mijne." "WAT?!" gilde onee-chan. "En je zegt dat er niks gebeurd is?!" "Is er ook niet." zei ik terwijl ik mijn hemdje over mijn hoofd trok. "Usotsuki!" riep onee-chan. "Die Shin... Ik vermoord hem." Ik schoot in de lach. "Dat hoeft nou ook weer niet gelijk." Onee-chan liet zich wanhopig op haar bed zakken. "Mijn kleine zusje... Mijn onschuldige lieve kleine zusje. Hoe durft hij?" "Ne, onee-chan." zei ik met een hoog stemmetje. "Het is bijna tijd voor ontbijt. Zou je je niet eens aankleden?" Onee-chan keek me even onnozel aan en keek toen van de klok naar het handoekje dat ze om zich heen had. "Eh? Ah! Shimatta!" Lachend keek ik hoe ze overeind vloog en haar kledingkast in dook. "Onee-chan," zei ik zo zachtjes dat ze me waarschijnlijk niet kon horen. "Ik ben blij dat je terug bent."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten