zondag 19 september 2010
Jiro
Ik keek even goed rond en toen gleed mijn blik weer terug naar Miyako. Ik stapte op haar af. "Ik zou best wel een rondleiding willen" zei ik opgewekt. Miyako wende haar blik van Yuuji en Nobu af. "Oh, ja, natuurlijk. Kuroyuki-san mo?" Himeno knikte. Ik vond haar naam best grappig. "Ik ga ook even mee" zei Mio die me even jaloers aankeek. Ik trok mijn wenkbrauwen op. "Oy, Nobu, Mochizuki-kun, gaan jullie mee?" de jongens knikte. "Zal ik jullie anders eerst naar jullie kamers brengen.. dan lopen we daarna wel verder rond" zei Miyako. Ik haalde mijn schouders op. "Mij best". Miyako en Mio gingen voorop. Ik keek naar de deuren waar we voorbij liepen. Op eentje stond Tainaka Ritsu, daar sliep mijn achternichtje dus. Na een poosje kwamen we bij twee deuren, een gangpad en weer een rij deuren. Op de ene deur stond "Kouyama Mitsuki" met een vreemde tekening. Op de andere deur stond "Kiriya Miyako" er hingen foto's van Miyako met een jongen. Miyako met twee meisjes. Miyako in cosplays. Geïnteresseerd bekeek ik ze. "Wie is die jongen?" vroeg ik. Miyako kwam naast me staan. "Ara, dat is Takuto-kun" zei ze met een glimlach. Haar ogen leken alleen niet vrolijk. "Is er iets gebeurd?" vroeg ik. "Nou... Ik heb vanmorgen een eind aan onze relatie gemaakt..." zei ze, haar wangen kleurde roder en ze slikte. Mio sprong in. Ze legde haar handen op Miyako's schouder. "Kop op, Miyako! Je verdient beter dan een kerel met kattenoren en een veelste kort lontje!" zei ze opwekkend. Miyako knikte en snoof. Oké, ze was dus hetero! "Maar die kamer daar is vrij" zei Miyako toen en ze wees met haar vinger naar de kamer na het gangpad. "Oh, daar installeer ik me wel" zei ik snel en ik sleepte mijn zooi naar die kamer. Ik wierp nog een blik op de deur naast de mijne. Ik kon het nog net lezen, het was best ver weg namelijk. Hoshina Utau. "De sleutel hangt denk ik nog in de keuken" hoorde ik Miyako zeggen. "Dan gaan we die straks wel halen. Je kunt je spullen wel even voor de deur laten staan, ze stelen hier toch niets" zei ze. Ik liet mijn koffers los en gooide de plastic zak bovenop. "Oké". Toen vroeg ik me ineens af waar die blauwharige jongen nou was.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten