"Lukt het zo?" vroeg Kaito. Hij kneep zachtjes in mijn hand. Mijn arm hing over zijn schouders, en half hinkend liepen we door de gang. Bij de val had ik mijn enkel verstuikt, en Kaito stond erop dat hij me ondersteunde. "Ik breng je naar je kamer, en dan haal ik wat ijs voor je, goed? Of wil je nog terug naar het kampvuur?" Ik schudde mijn hoofd. Ik wilde de anderen niet onder ogen komen. "Mijn mobiel ligt er nog." zei ik beteuterd. "Die haal ik wel op." zei Kaito met een glimlach. "Dan licht ik de anderen meteen in over-""
"Nee!" onderbrak ik hem fel. "Ik wil niet dat je hun verteld over wat er net gebeurd is." Kaito fronsde. "Maar..." "Alsjeblieft?" Ik keek hem smekend aan. Kaito knikte. "Oké dan. Op voorwaarde dat je me verteld wat er bij het kampvuur is gebeurd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten