Miyako

Intussen waren we naar binnengeleid. Ik was door twee meisjes meegenomen naar een grote, lichte kamer. Dat vond ik nogal vreemd omdat we onderwater waren. Ik moest voor de spiegel staan en zag mezelf voor het eerst. Mijn mond viel open van verbazing. Was ik dit? Mijn ogen waren van blauw naar rood gegaan, mijn haren kwamen zowat tot de onderkant van mijn staart en krulde prachtig. Één van de meisje, Misa heette ze, kwam naar me toe en zette een mooie, zilvere kroon op mijn hoofd. Het andere meisje, Suzuna, was bezig om me een grote, mooie, rode jurk/rok iets aan te trekken. Het was rijkelijk versierd met lintjes, kralen en strikjes. Misa zwom naar de kast en pakte er armstukken uit. Soepel en snel bond ze die om mijn armen. Er werden nog wat bloemen in mijn haar gedaan en ik keek weer naar de spiegel. Ik was altijd al tevreden over mezelf geweest, maar dit overtrof alles. Het was prachtig, ik kon gewoon niet geloven dat ik het was. "We brengen u nu naar de troonzaal, hime-sama" zei Suzuna. Ik knikte wat verlegen en liet me naar de zaal begleiden. Het was hier wat donkerder dan in de vorige kamer. Misa bracht me naar de troon in het midden. Het was versierd met bloemen in allemaal rode tinten. Ik moest gaan zitten. "Uw volk komt zo" zei ze. Kak.. Moest ik ze nou toe gaan spreken? Wat moest ik zeggen? Vanuit een deur achter de troon kwam de ene vrouw weer binnen die ik net ook had gezien. Achter haar kwamen Seira, Rina en een blond meisje tevoorschijn. Uit de andere deur achter me kwam nog een reeks, verschillende kleuren mermaids tevoorschijn. De vrouw kwam voor me staan. "Ik ben Ayumi, ik ben tijdelijk je troonvervangster geweest" haar stem klonk helder en krachtig. Tegelijkertijd had het ook wat liefs en meisjesachtigs. "De Orange Mermaid Auri is gekidnapt" zei ze right to the point. Het blonde meisje verscheen voor me en keek boos. "Waar was je in godsnaam al die tijd!" zei ze boos. "Waarom was je er niet toen we je nodig hadden!" "Mooh, Mina-chan, ze kon er toch niets aandoen" zei Seira die haar bij haar arm pakte. Ik zag dat er tranen in Mina's ogen stonden. "Gomen nasai" zei ik zachtjes. Ayumi legde haar hand op mijn schouder. "Ik doe zometeen het woord" zei ze. Ik knikte en keek naar de mermaids die er waren. Ik herkende ze omdat ze wel eens op bezoek waren geweest. Van links naar rechts was het Lucia, Hanon, Coco, Noëlle en Karen. Rina en Seira stonden bij het meisje dat dus Mina heette en Misa en Suzuna waren alweer weg. "het volk zal zo komen" zei Ayumi. Ze kneep geruststellend in mijn schouder. Ik voelde me even schuldig tegenover Takuto. Wat zou hij nou wel niet denken? Noëlle kwam naar me toe. "Hij overleefd het wel" zei ze met een warme glimlach. Kon ze mijn gedachte lezen? Ik glimlachte naar haar. Haar Indigo kleur was prachtig en haar ogen fonkelde helder. Noëlle zwom terug naar de andere mermaids en ging in een rij staan/zweven?. De grote deuren voor me gingen open en de hele zaal stroomde vol met mermaids.