Miyako

"Ben je nou verdomme helemaal door de ratten besnuffeld!" riep Tsubasa ineens boos tegen Hikari. "Dat water is hartstikke koud, je kan ervan onderkoeld raken!" Er ontplofte een stuk hout dat op het strand was gespoeld. Tsubasa schrok erzelf van. "Sorry, dat was niet mijn bedoeling" zei ze. Dit was zo'n moment dat ze wenste haar zonnebril te hebben. Dan zou er niets ontploffen. "Het is alleen.. Ik had vroeger een broertje.. Hij kon niet zwemmen en het was winter.. Hij viel in het water.. Ik kon niets.. niets doen" zei Tsubasa tussen grote snikken en snelle inhaleringen door. Ze viel op haar knieën. "Yuuichi-kun, gomen ne" zei ze. Er stroomende grote tranen over haar wangen.
Met grote ogen keek ik naar alle mermaids in de zaal. Ik werd er verlegen van. Ayumi begon te praten. Ze vertelde en vertelde. Ik luisterde aandachtig. Er klonk applaus en Ayumi gaf een teken waardoor ik opstond. Ik kon er niets aan doen, ik moest grijnzen. "Hime-sama, blijft u vannacht hier?" vroeg een klein meisje met sproetjes. Ik schudde mijn hoofd. "I-ik kan niet.. Maar ik kom snel terug" zei ik met een onvaste stem. De andere mermaid princessen kwamen naast me staan. "Wij gaan met Miyako mee. Ze zal weer veilig wederkeren" zei Rina wijs. De rest knikte.