Miyako

Ik zwom naast Seira. Rina was achter ons. Het verbaasde hoe gemakkelijk, we zo snel gingen. Seira keek me aan. "Is dit een van je eerste keren dat je zwemt?" vroeg ze. Ik knikte. "Dat is te zien" zei ze met een lach. Mijn wangen werden rood. "Waar gaan we naartoe?" vroeg ik. "Naar jou paleis, daar weten ze vast neer, aangezien Orange bij je in de buurt woont" zei Rina van achtere. Ik keek om en knikte. Ik was nog nooit eerder bij mijn paleis geweest. Ik werd er zenuwachtig van. "Wist je dat je al volwassen bent?" zei Seira. Ik moest lachen. "Dat kan niet, ik ben pas 16" Seira schudde haar hoofd. "Mermaids zijn volwassen vanaf hun 14de" legde ze uit. Hoe verder we zwommen, hoe lichter het werd. Het was een beetje een rood/witte vloed. Ik zag torens in de verte. We naderde mijn paleis. Mijn hart begon sneller te slaan en ik begon sneller te zwemmen. Het paleis werd steeds groter. Het was rijkelijk versierd met schelpen in heel veel rode tinten. Er was een soort wiertuin en ik zag overal rode Mermaids. Van kleine meisjes, tot volwassen vrouwen. Ik stopte voor het grote, betegelde pad naar de grote deur. Seira gaf me een zacht duwtje. Ik zwom langzaam verder. Langs me heen stopte iedereen met wat ze deden. Ze bogen. "Okarinasai, Miyako-sama" zei een klein meisje met twee lange, rode vlechten. Ik werd rood. Ik werd nooit Miyako-sama genoemd en er bogen nooit mensen voor me. Er kwam een volwassen vrouw uit de deuropening. Ze had lang, golvend zwart haar, een rode staart die mooi versierd was en een wit/rood topje. Ze had mooie armstukken en in haar haren was een parelketting gedrappeerd. Ze zag eruit als een godin. Toen ze me zag zwom ze snel naar me toe. "Miyakohime-sama" zei ze met een sierlijke buiging. Ik was sprakeloos en stotterde wat random woordjes.
Takuto ging als een gek terug naar huis. Hij gooide de deur met een klap dicht en stampte door de gangen. Er ging een deur open. Tomo stond er in haar pyjama. "Nanni? Takuto, je maakt zoveel lawaai!" Takuto greep Tomo bij haar schouders en schudde haar door elkaar. "MIYAKO IS VAN DE CLIFF GESPRONGEN EN ZE KWAM NIET MEER BOVEN" schreeuwde hij woest. Tomo's gezicht werd lijkbleek. "WAT!" Er gingen nog twee andere deuren open. "Miyako deed wat?" Juliet wreef moe in haar ogen. Uit de andere kamer kwam Kanade. "Waarom heb je haar niet tegn gehouden, idioot!" gilde Tomo bijna. "Ik was verdomme te laat!" riep Takuto boos terug. "Mooh, hou op met die herrie nano desu" de kleine Rika kwam moe aansjokken.