Mitsuki

Ik twijfelde. Ik kon het niet vertellen. Dan werd ik schuim! "Er is niets" zei ik snel. Ik zag dat Hikari me nie geloofde. "Ik dacht alleen aan vroeger" dat was waar. Ik was net nog aan mijn vroegere vrienden aan het denken. Inori, Misa en haar tweelingzus Rima, Sven en Minako. Ze was dan wel mijn zus, ik beschouwde haar als een vriendin, al deed zij dat overduidelijk niet. Het vuur ging aan en ik schoof wat naar achtere. Ik hield niet van vuur. "Jullie gaan gewoon weg zonder mij!" zei Lys met een rode blos op haar wangen. Ze had een grote zak met marshmallows vast. "Gomen ne, Lys-chan!" zei Chrno die in het vuur pookte. Ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen eromheen. Ik hoopte dat het niet ging regenen. Kort sloot ik mijn ogen. Morgen, na het werk, zou ik naar de zee gaan! Ik zou gaan zoeken naar de plek waar ik vandaag kom. Naar de plek waar ik nog nooit ben geweest en toch zal ik de weg weten. Omdat die in mijn hart geschreven staat. Ik opende mijn ogen en keek nu nogal vastberaden. "Mitsuki, je lijkt net een Manga-karakter" zei Takuto droog. Ik kwam weer uit mijn gedachtes en werd knalrood.