Hikari

Na het toetje liepen Shin, Chrno, Mitsuki, Takuto en ik vast naar de binnenplaats om het vuurtje aan te maken Rosette en Kaito moesten afwassen. We praatten vrolijk over van alles en nog wat, maar niemand scheen die vrolijkheid ook echt te voelen. Af en toe viel er een ongemakkelijke stilte waarbij ik weer aan onee-chan dacht, Mitsuki melancholish voor zich uit staarde, Takuto bezord een blik op Mitsuki wierp, en Shin en Chrno zo opgewekt mogelijk probeerde de situatie te redden. Op de binnenplaats rolden Mitsuki en ik onze kleedjes uit terwijl de jongens hout uit de schuur haalden. Mitsuki keek pijnzend naar de nog lege vuurplaats en speelde in gedachten verzonken met een paar grassprietjes. "Wat is er?" vroeg ik zachtjes, zodat de jongens het niet zouden horen. Mitsuki schrok op uit haar gedachten. "Eh? Hoezo?" Ik haalde mijn schouders op. "Je doet zo afwezig..." Mitsuki sloeg haar ogen neer. "Yami-chii..." begon ze. Ik schudde mijn hoofd. "Dat is niet het enige."