Mitsuki

Ik richtte me weer tot mijn bord eten. Ik mocht dan wel glimlachen en vrolijk doen, vanbinnen was ik één grote chaos. Stilletjes at ik verder. Takuto keek vanuit zijn ooghoeken naar mij maar zei niets. Ik prikte doelloos in mijn eten en staarde ondertussen naar het tafelkleed. Ik herinnerde me de kleine, zwartharige Mermaid weer. Wie zou het zijn geweest? Hoe kwam ik met haar in contact? Kon zij me meer vertellen over alle Mermaids. Ik wist dat er 7 parels waren. Je had een Rode, een Zwarte, een Witte, een Violet, een Donkerblauwe, een Gele en een Oranje. Wat ik niet wist was waar ze zijn, hoe ze heten en hoe ze eruitzien. Het irriteerde me. Van irritatie sloeg ik met mijn vuist op tafel. De trillingen zorgde ervoor dat mijn glas drinken omviel, over mijn rode rok en witte shirt heen. "Shimatta!" zei ik boos. Ik was weer eens uit mijn doen. Ik had geluk gehad dat het water mijn parelketting niet had geraakt, anders lag ik nu als Mermaid op de grond en ik wilde niet dat iedereen mijn geheim ontdekte. Sawako kwam snel aanlopen met een doekje en depte mijn kleren zo droog als het lukte. Mijn wangen waren vuurrood en Takuto keek me vaag aan. Hij vroeg zich af waar ik last van had. Sawako liep weg met het doekje en ik raapte het glas op. Er rolde nog een druppel water uit, maar verder was het leeg. "Mooh.. Watashi no baka" mompelde ik zachtjes. Lys en Rosette keken me met grote ogen aan. Ik keek boos terug en had geen zin meer in het eten. Mijn hele humeur was omgeslagen en ik wilde het liefst weg, maar dat deed ik niet want dan zou ik mezelf een gigantische aansteller vinden dus ik deed een poging tot glimlachen. "Gomen" zei ik nog snel tegen Lys en Rosette. Met tegenzin en een slecht gemaakte glimlach begon ik weer te eten. Takuto schudde zijn hoofd.