Tsubasa

Ik keek toe hoe Miyako haastig de zaal uitging. Iedereen keek haar na. De deur sloeg dicht en het was een paar seconde stil. Daarna steeg er een luid geroezemoes op uit de zaal. Ik rolde met mijn ogen. Mijn blik gleed naar Takuto. Hij zag er erg verbaasd uit, ik grinnikte want het zag er grappig uit. Ik wilde Miyako helpen, maar hoe? Ik stond op en ging ook naar de gang, ik zag haar al staan in de verte. "Tsubasa-chan" ze kwam naar me toe. "Doushiyo?" zei ze paniekerig. "Ik kan je eruit lullen" ik stond even versteld van mijn eigen woorden. Miyako knikte en keek me erg dankbaar aan. "Ik wil het tegen Takuto-kun zeggen, maar bepaalde dingen kan ik niet veilig uitspreken" zei ze. Ik knikte begrijpend. "Dan vertel ik dat, ik heb redelijk goed onthouden wat je gisteravond hebt verteld" Ik pakte Miyako's pols vast en nam haar mee terug de eetzaal in. We stonden helemaal voor aan de tafel. Ik schraapte mijn keel en het geroezemoes hield op. Alle blikken gingen naar ons toe. Ik liet Miyako's pols los. "Er gaat een gerucht rond dat Miyako een Mermaid is. Dat klopt. Er zullen vast mensen met vragen zijn, vraag dan maar een andere keer. Ze is er denk ik nog niet aan toe om haar hele levensverhaal voor een stelletje hongerige leeuwen hier te gooien, dus laat haar maar met rust." zei ik en ik knikte. Ik greep Miyako's pols weer vast en sleepte haar terug naar haar plaats. "Het is beter als je Takuto-kun even apart neemt zo meteen" zei ik onder het lopen. Miyako knikte. "Ik ga wel mee voor de dingen die je niet kunt zeggen, of je vraagt Hikari" zei ik verder. We waren bij de lege stoelen en gingen zitten.